مقایسه اثر افزایش دما قبل و بعد از تابش دوز کم نوترون در ایجاد آسیب های کروموزومی لنفوسیت های خون انسان

زمینه: بقا سلول های هیپوکسیک مرکزی تومورها پس از اتمام پرتودرمانی با اشعه ایکس و گاما باعث عود مجدد تومور می شود، لذا امروزه به استفاده از نوترون و درمان های مرکب توجه زیادی شده است. هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر افزایش دما قبل و بعد از تابش نوترون در ایجاد آسیب های کروموزومی لنفوسیت های خون انسان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1375 در تهران انجام شد. نمونه های خون به طور جداگانه تحت تاثیر افزایش دما، تابش نوترون و همچنین تابش توام با افزایش دما قرار گرفتند. پس از کشت و آنالیز کروموزوم های متافازی انواع آسیب ها بررسی شد. یافته ها: دمای 5/41 درجه سانتی گراد در لنفوسیت ها آسیب کروموزومی ایجاد نکرد، اما در 43 درجه سانتی گراد آسیب ها دیده شد ( 05/0p< ). این آسیب ها با تابش 6 سانتی گری نوترون هم مشاهده شد. افزایش دما بعد از تابش نوترون نسبت به افزایش دما قبل از تابش نوترون، آسیب های بیشتری ایجاد کرد و این آسیب در دمای 43 درجه سانتی گراد مشهودتر بود ( 05/0p< ). نتیجه گیری: افزایش دما می تواند در مهار روند ترمیم آسیب های ناشی از نوترون موثر باشد و به عنوان روش مناسبی برای درمان تومورها درنظر گرفته شود.